حروف اضافه متغییر
In – an – auf – vor – hinter – unter – zwischen – neben – über
* این دسته حروف اضافه هم داتیوساز هستند و هم آکوزاتیو
قبل از هرچیز ذکر این نکته حائز اهمیت است که تنها زمانی می توانیم از روشهای زیر به آکوزاتیو یا داتیو بودن این حروف اضافه پی ببریم که بعنوان حروف اضافه مربوط به مکان استفاده شده باشند. در غیر این صورت فقط باید آنها را حفظ کرد
- چه زمانهایی این حروف اضافه آرتیکل کلمه بعد از خود را آکوزاتیو می کند؟
الف) اگر فعل از نوع حرکتی باشد و به سمت جایی در حال حرکت باشد. ویا به عبارت دیگر بخواهیم مقصد را بواسطه حروف اضافه بیان کنیم.
Ich fahre in die Schule.
من به مدرسه می روم
Wir gehen ans (an das) Meer.
ما به سمت دریا می رویم
ب) اگر سوالی که برای قید مکان جمله بکار می بریم کلمه پرسشی *به کجا* باشد.
Wohin fährst du?
به کجا می روی؟
Wohin gehen Sie?
به کجا می روید؟
ج) اگر فاعل جمله بر روی مفعول تغییر مکانی انجام دهد.
Ich stelle ein Glas auf den Tisch.
من یک لیوان روی میز می گذارم.
Er hängt das Bild an die Wand.
او آن تابلو را روی دیوار آویزان می کند.
- چه زمانهایی این حروف اضافه آرتیکل کلمه بعد از خود را داتیو می کند؟
الف) اگر صرفا بخواهیم نقطه مکانی را ذکر کنیم و اشاره ایی به مقصد نداشته باشیم.
Ich bin am Meer.
من لب دریا هستم
Er wohnt auf der Insel.
او بر روی یک جزیره زندگی می کند
ب) اگر سوالی که برای قید مکان جمله بکار می بریم کلمه پرسشی * کجا* باشد.
Wo bist du?
کجا هستی؟
Wo wohnt er?
او کجا زندگی می کند؟
ج) در این جملات معمولا مفعولی وجود ندارد و حرکتی روی چیزی انجام نمیشود.
Das Buch liegt auf dem Tisch.
کتاب روی میز قرار دارد.
Das Bett ist zwischen den Türen.
تخت بین درها می باشد.
