انواع مفعول در زبان آلمانی

• منیژه شفیع
• • گرامر

قبل از هرچیز ابتدا باید با مفهوم *مفعول* آشنا باشیم. تعریفی که از مفعول در زبان فارسی ارائه می شود، این است : ٬مفعول، یعنی چیزی که روی آن کاری انجام شود٬ . ولی من برای تفهیم بهتر، مفعول را اینگونه تعریف می کنم :

تعریف مفعول:

مفعول، بخشی از جمله است که برای تکمیل معنای فعل می آید٬.

به این مثال ها توجه کنید:

Er geht.

او می رود.

Er hat.

او دارد.

Er gefällt.

او موردپسند واقع شده است به.

همانطور که دیدید، جمله اول کامل و مفهوم است و فعل نیاز به عضو دیگری در جمله برای تکمیل معنای خود ندارد.

اما دو جمله دیگر معنا را کامل نمی رسانند و به عبارت دیگر، افعال در دو جمله دیگر از نظر مفهومی به یک عضو دیگر برای تکمیل شدن احتیاج دارند. بنابراین من مفعول را در زبان آلمانی اینگونه تعریف میکنم:

* آن بخشی از جمله که از لحاظ مفهومی به فعل وابسته است و فعل بدون حضور آن در جمله نمیتواند مفهوم خود را کامل برساند.*

با توجه به مطالب بالا، در زبان آلمانی سه نوع مفعول وجود دارد از جمله:

• مفعول آکوزاتیو (که معمولا در ترجمه فارسی ٬را٬ بخود میگیرد.)

او یک میز (میز را) دارد.

Er hat einen Tisch.

• مفعول داتیو (که معمولا در ترجمه فارسی به کمک حروف اضافه ایی مثل برای، به، از و … ترجمه می شود و به همین دلیل آن را با متمم در فارسی اشتباه میگیریم! نشانه متمم وجود یک حرف اضافه است، در صورتی که مفعول در زبان آلمانی بدون حرف اضافه و برای تکمیل معنای فعل استفاده میشود.)

او موردپسند بمن است

Er gefällt mir.

مفعول گنیتیو (که دقیقا مشابه مفعول داتیو است ولی ظاهر آرتیکل آن فرق میکند.)

جدول آرتیکل ها :

منیژه شفیع وب‌سایت